Apulia, po włosku Puglia (czyt. Pulia)
Ostatni tydzień tych wakacji (szkoła zaczęła się w tym roku dopiero dziś, tj. 15 września) spędziliśmy na południu Włoch. Pojechaliśmy tam na zaproszenie naszego włoskiego znajomego, który w Pugli na dom i apartamenty.
Mieszkaliśmy w Giurdignano, w okolicach nadmorskiego Otranto.
Przez te parę dni głównie zwiedzaliśmy nadmorskie miasteczka, jedliśmy lokalne dania w restauracjach, swojskich trattoriach i we włoskich domach oraz wylegiwaliśmy się na plażach.
Mieszkańcy Puglii, u których gościliśmy, pytali nas często - jak nam się tu podoba i czy tu jeszcze wrócimy? Cóż... można odpowiedzieć szczerze lub.. uprzejmie :) Szczerze Wam powiem, że nie ma porównania z Toskanią (te toskańskie wzgórza porośnięte winnicami i drzewkami oliwnymi oraz średniowieczne miasteczka...) ani z Sardynią, na której byliśmy na początku wakacji - morze i plaże Sardynii są jednak nieporównywalne... Ale to oczywiście tylko nasze opinie.
W każdym razie oczywiście cieszymy się, że mieliśmy możliwość poznać kolejny region Włoch i spróbować tamtejszej kuchni.
Zapraszam do obejrzenia zdjęć!
Pierwszego dnia nasz znajomy zabrał nas nad morze, do miejscowości Porto Badisco, nie tylko, aby się przekąpać w jego ulubionym miejscu, ale także, aby spróbować lokalnego specjału - podobno jest to najpopularniejsze miejsce w całej Pugli na jedzenie ricci di mare.
A wygląda ot tak zwyczajnie, stolik przy ulicy...
Syn łowi ricci (tylko samice- bo one maja jajeczka, które się je), a ojciec je przecina na pół i.. już są gotowe do jedzenia.
My dodatkowo w sklepiku obok kupiliśmy butelkę prosecco oraz bułkę (którą wyjadaliśmy ricci ze skorupek) i kawałek provoli.
Obiad zjedliśmy u Giovanniego - była dość nietypowa parmigiana, którą przyrządziła jego siostra - z ryżem i sosem pomidorowym. A Giovanni upiekł kupione rano na targu spigole (czyli branzini, po polsku labraksy, rodzaj okoni) oraz oraty (czyli dorady, czyli złocice :)
Przed jego domem rośnie takie drzewo.To czerwony pieprz
Następnego dnia pojechaliśmy na wycieczkę: Santa Cesarea Terme, Castro (i Grotta Zinzulusa), Localita Ciolo oraz Santa Marina di Leucca - miasteczko na samiuteńkim końcu obcasa.
Santa Cesarea Terme
Budynek mieszkalny przy wjeździe do miasta
W samych termach nie byliśmy - to obiekt urządzony, a my byliśmy z Timbkiem, więc nie mogliśmy tam wejść. Przekąpaliśmy się w morzu i basenie nad morzem. Woda przepiękna, czysta i przezroczysta :)
Zwiedziliśmy jedną z licznych grot na wybrzeżu, chyba jedną z najpopularniejszych - Grotta Zinzulusa. Bardzo ciekawa, warto zajrzeć. Zwiedzanie trwa ok. 20 minut, koszt 5euro os. dorosła, 2 euro dziecko. W środku nie można było robić zdjęć
Na szczęście następnego dnia zwiedziliśmy Otranto, które według miejscowych jest najładniejszym miastem w okolicy. Rzeczywiście - bardzo ładne, z przepiękną katedrą i z czyściutką, bardzo ładną plażą miejską.
Port, z krystalicznie czystą wodą
Kościół bizantyjski (prawdopodobnie z X wieku), z pięknymi freskami na ścianach
Katedra - jest jedną z największych atrakcji turystycznych okolicy i, muszę przyznać, jedną z najpiękniejszych katedr jakie zwiedzałam.
Po zwiedzaniu pospacerowaliśmy uliczkami Otranto
Taksówki dla turystów przerobione z Piaggio
Plaże w Otranto
A potem jeszcze spirtza :)
Ula oczywiście poszła się wykąpać.
Woda jest tu rzeczywiście czysta, na co jest i certyfikat - Niebieska flaga
Makaron z ricci di mare i makaron z rybami i owocami morza
Kolejnego dnia wybraliśmy się do stolicy regionu Lecce, zwanej też Florencją południa. W Lecce rzeczywiście mnóstwo jest kościołów i pałaców w bogatym stylu barokowym. Ale tutaj ten styl jest tak charakterystyczny dla tego miasta, że zyskał nawet swoją nazwę - barocco leccese (czyli barok leczeski). Zobaczcie ten przepych, te dekoracje, ozdoby, ornamenty!
Niektóre zdjęcia są troszkę krzywe, ponieważ budynki stoją przy wąskich uliczkach, a są ogromne, więc trudno je objąć.
bardzo cytrynowy ryż z krewetkami, cieciorkę z makaronem w sosie z prażonym makaronem na wierzchu, duszoną cykorię na puree z bobu z grzankami oraz zapiekankę z muli, ziemniaków i cukinii. Nasze dziecko zjadło oczywiśćie krewetki z grilla :)
Najpierw na targu rybnym zjedliśmy absolutnie świeżusieńkie ostrygi. Najpierw wzięliśmy 4, ale potem znów 4 :)
Bardzo żałowaliśmy, że nie możemy nic kupić i przyrządzić sobie w domu - w apartamencie nie było kuchni :(
Niestety, z powodu pewnych kłopotów z naszym samochodem, a co za tym idzie, kłopotów z włoską mafią (samochód został pod Neapolem :(((, my jeździliśmy wypożyczonym, nie zdążyliśmy zobaczyć wszystkiego, co planowaliśmy, a w szczególności nie zobaczyliśmy jezior Alimini i miasteczka Alberobello.
Tu jeszcze kilka ciekawych zdjęć z Pugli. Na końcu drzewa oliwkowe - w Toskanii tak starych i ogromnych nie widzieliśmy.
Garfield utknął??
Sztuka uliczna w Gallipoli
Takie pamiątki sobie przywieźliśmy z targu (najdroższa za 8 euro!) - zdjęcie chyba nie oddaje dobrze koloru, są czerwone i "popękane"
